توضیحات

دسته: معرفی گیاهان دارویی

بازدید: 3109

فلوس (1، 2)
 

Cassia fistula L.

Family: Fabaceae) Caesalpinaceae)

Synonyms: Cassia fistuloides Collad.

English name: Purging Cassia, Golden – shower senna

ريخت شناسي گياه: درختي داراي برگهاي بزرگ با 16-8 برگچه به رنگ سبز روشن مي‌باشد. گلها با 10 پرچم بارور و نيام شكوفا با تقسيمات متعدد كه بر اثر ديواره بندي در جهت عرضي هر تقسيم آن مملو از مغز است و منشاء مغز از ميانبر نيام و در برگيرنده دانه‌ها مي‌باشد (2، 3).

محل رويش: بومي هندوستان است و در جنوب ايران مانند بلوچستان بصورت كاشته شده وجود دارد (3، 4).

زمان برداشت قسمت مورد استفاده: هنگاميكه ميوه گياه كاملاً رشد كرده ولي هنوز نارس است برداشت انجام مي‌شود (5).

قسمت مورد استفاده: ميوه و پوست ساقه (6).

كاربرد درماني: ميوه آن ملين و مسهل است و در درمان يبوست استفاده مي‌شود. پوست ساقه قابض قوي مي‌باشد (5).

آثار فارماكولوژيك مشاهده شده: ميوه آن بواسطه داشتن گليكوزيدهاي آنتراكينوني داراي خاصيت مسهل و ملين است (7). عصاره برگ خاصيت از بين برنده لارو پشه‌هاي حامل مالاريا و عامل مالاريا دارد (8).

احتياط مصرف: مطلبي يافت نشد.

منع مصرف: مطلبي يافت نشد.

تركيبات شيميايي: گليكوزيدهاي آنتراكينوني (7).

نحوه و ميزان مصرف: عصاره خشك تهيه شده از ميوه گياه مصرف مي‌شود (7).

مصرف غذايي: كاربرد غذايي ندارد.

نام تجاري دارو ساخته شده از گياه:

Braz.: Fitolax; Florlax; Spain.: Pruina; Switz.: Tamarine (7).

منابع:

1- مظفريان، ولي الله. شناخت گیاهان دارویی و معطر ایران. انتشارات فرهنگ معاصر، 1391

2- امين غلامرضا، گياهان سنتي ايران موسسه پژوهشهاي گياهان دارويي ايران، دانشگاه علوم پزشكي تهران، دانشكده داروسازي، 1370: 123

3- قهرمان، احمد. كورموفيتهاي ايران (سيستماتيك گياهي). جلد دوم. مركز نشر دانشگاهي، 1373: 417

4- زرگري، علي. گياهان دارويي. (جلد 2) موسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران، 1376: 113

5- كميته تدوين فارماكوپه گياهي ايران. فارماكوپه گياهي ايران. وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي. معاونت غذا و دارو، 1381: 447.

6- John B. Lust. The Herb Book. 1974: 343

7- Royal Pharmaceutical Society. Martindale, The Extra Pharmacopoeia. 2002: 1276

8- Parasitol Res. 2008; 102 (2): 289-92

توضیحات

دسته: معرفی گیاهان دارویی

بازدید: 2867

سنا (1)
فلوس

Cassia spp.

Family: Fabaceae( Caesalpinaceae)

English name: Cassia, Senna

ريخت شناسي گياه: گونه‌هاي اين جنس غالباً بصورت درختچه‌اي مي‌باشند. برگها مركب شانه‌اي و گلها به رنگ زرد، مجتمع در خوشه‌هاي كناري و انتهايي مي‌باشند. نيام استوانه‌اي يا پهن و مسطح با تقسيمات متعدد كه بر اثر ديواره‌بندي در جهت عرضي تقسيمات مغزدار بوده و منشاء مغز ميانبر نيام است (2).

محل رويش: در استانهاي جنوبي ايران مانند خوزستان، بوشهر، هرمزگان و بلوچستان پراكندگي دارد (1).

زمان برداشت قسمت مورد استفاده: برگها قبل يا در زمان گل‌دهي و نيام در پاييز و هنگام رسيدن جمع‌آوري مي‌شود (3).

قسمت مورد استفاده: برگها و نيام (3).

كاربرد درماني: سنا ملين است و بطور سنتي در درمان يبوست بكار مي‌رود (4).

آثار فارماكولوژيك مشاهده شده: سنوزیدها(sennosides) و سایر آنتروکینون های موجود در گیاه سنا عامل اصلی اثر ملین آن است. سنوزیدها حرکات گوارش را افزایش می دهند. گليكوزيدهاي آنتراكينوني از مجاري معدي – روده‌اي جذب مي‌شوند و در طي متابولسيم، آگليكون آزاد مي‌كند و با ترشح بداخل كولون سبب تحريك و افزايش حركات دودي روده‌ مي‌گردند. گليكوزيدهاي نفتوكينون اين گياه اثر ضدسميت كبدي دارند (4). C. fistula بر لارو پشه‌هاي حامل مالاريا و فيلاريا اثر كشنده داشته است (5).

احتياط مصرف: در بيماران مبتلا به انسداد گوارشي، بيماريهاي گوارشي با منشاء نامشخص، بيماريهاي التهابي روده و يا بصورت دراز مدت مصرف نشود. سنا فعاليت گليكوزيدهاي قلبي را كه سبب كاهش بيش از حد پتاسيم مي‌شوند، افزايش مي‌دهد،‌ همچنين آنتراكينونها باعث بيرنگي ادرار و در نتيجه تداخل در آزمايشهاي تشخيصي مي‌شوند (4).

منع مصرف: مصرف برگ سنا در دوره درمانی بلند مدت ممنوع است در حالیکه مصرف میوه آن محدودیت مصرف ندارد.

تركيبات شيميايي: گليكوزيد آنتراكينوني (سنوزيد)، ‌نفتالن، پلي ساكاريد (موسيلاژ)، فلاونوئيد، اسانس، ساپونين، رزين، اسيد فنليك، اسيد ساليسيليك، اسيد كريزوفانيك (3، 4).

نحوه و ميزان مصرف:

1- دم كرده: 1-5/0 گرم ريشه خشك، سه بار در روز ميل شود.

2- برگچه خشك: 2-5/0 گرم مصرف شود.

3- عصاره مائي: برگ گياه به نسبت 1:1 در الكل 25%، 2-5/0 ميلي‌ليتر ميل شود (4).

مصرف غذايي: بعنوان طعم دهنده غذايي بكار مي‌رود (4).

نام تجاري دارو ساخته شده از گياه:

Fr.: Senokot, X – Perep; Ger.: Abf Uhtee N, Bekunis Instant, Depuran N;

UK.: Ex – Lax, Nylax with Senna, Senolax (6).

منابع:

1- مظفريان، ولي الله. شناخت گیاهان دارویی و معطر ایران. انتشارات فرهنگ معاصر، 1391

2- قهرمان، احمد. كورموفيتهاي ايران (سيستماتيك گياهي). جلد دوم. مركز نشر دانشگاهي، 1373: 417

3- Andrew Chevalier. The Encyclopedia of Medicinal Plants. 1996: 73

4- Carol a. Newall, Linda a Anderson, J. danid philipson. Herbal Medicines. 1996: 243

5- Parasitol Res. 2008; 102 (2): 289-92

6- Royal Pharmaceutical Society. Martindale, The Extra Pharmacopoeia. 2002: 1249

توضیحات

دسته: معرفی گیاهان دارویی

بازدید: 2948

سنجد (1)

پستنک، پستانك، قبيده بادام، ايده

Elaeagnus angustifolia L.

Family: Elaeagnaceae

Synonyms: Elaeagnus caspica (Sosn.) Grossh., Elaeagnus hortensis M.Bieb.

English name: Oleaster, Silver berry, Wild olive

ريخت شناسي گياه: درختي مثمر كه بسيار بردبار است و مقاومت خوبي در مقابل خشكي و احياناً شوري دارد. بدون خار

يا خاردار شاخه‌هاي جوان خاكستري و شاخه‌هاي قديمي قهوه‌اي و تيره. برگها داراي دمبرگ كوتاه، تخم مرغي، پهن دراز و يا نيزه‌اي، با رگبرگهاي شانه‌اي به رنگ خاكستري و نقره‌اي. گلها در سطح خارجي نقره‌اي و جلادار. ميوه تخم مرغي به رنگ زرد يا سرخ حنايي و خوراكي (1، 2).

محل رويش: در ارتفاعات خراسان، كردستان و بختياري انتشار دارد و بصورت كاشته شده در آذربايجان، تهران، كرج و باغهاي تاكستان تا همدان پراكندگي دارد (3).

زمان برداشت قسمت مورد استفاده: در زمان رسيدگي كامل ميوه‌ها (4).

قسمت مورد استفاده: ميوه (1).

كاربرد درماني: برگ و ميوه خشك شده داراي اثر قابض، و همچنين تب‌بر مي‌باشد (3). سنجد منبع خوبی برای ویتامین C می باشد. ضد نفخ و تقویت کننده قلب و گردش خون است. به دلیل دارا بودن ویتامین K ضد خونریزی می باشد.

آثار فارماكولوژيك مشاهده شده: مطلبي يافت نشد.

احتياط مصرف: در افراد مبتلا به یبوست با احتیاط مصرف شود.

منع مصرف: مطلبي يافت نشد.

تركيبات شيميايي: ميوه داراي ماده رنگي قهوه‌اي، مواد روغني و ساكاريد و برگها داراي فلاونوئيد است (3).

نحوه و ميزان مصرف: مطلبي يافت نشد.

مصرف غذايي: ميوه‌هاي گياه مصرف خوراكي دارد.

نام تجاري دارو ساخته شده از گياه: کپسول فمکسیت 500 میلی گرم

منابع:

1- مظفريان، ولي الله. شناخت گیاهان دارویی و معطر ایران. انتشارات فرهنگ معاصر، 1391

2- قهرمان، احمد. كورموفيتهاي ايران (سيستماتيك گياهكز نشر دانشگاهي، 1373: 636

3- زرگري، علي. گياهان دارويي. موسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران، 1376: 192

4- اميد بيگي، رضا. رهيافتهاي توليد و فرآوري گياهان دارويي. جلد اول، انتشارات فكر روز، 1374: 322

توضیحات

دسته: معرفی گیاهان دارویی

بازدید: 2959

بادرنجبویه (1)

بادرشبي، شاطرا مرزه

Dracocephalum moldavica L.

Family: Lamiaceae

Synonyms: Dracocephalum fragrans Salisb., Nepeta moldavica (L.) Baill.

English name: Moldavian drogon head, Moldavian balm

ريخت شناسي گياه: گياه يكساله، ظاهراً بي كرك، ارتفاع 70-30 سانتيمتر. ساقه ايستاده، منفرد يا از قاعده منشعب، برگها پهن دراز – سرنيزه‌اي، در قاعده مقطع و يا كنجي،‌ در حاشيه دندانه اره‌اي – كنگره‌اي. گلها به رنگ صورتي، سفيد، آبي – بنفش، نسبتاً بزرگ، مجتمع در توده‌هاي مجزا در طول گل آذين نسبتاً بلند (2).

محل رويش: در مازندران، تبريز،‌ ديزه سيامك نزديك اروميه، ده بالا در يزد، احتمالاً اين گياه را بصورت خودرو نمي‌توان يافت ولي بطور وسيع در بيشتر مزارع آذربايجان بويژه تبريز،‌ اروميه و خوي كاشته مي‌شود (2).

زمان برداشت قسمت مورد استفاده: در اوايل خرداد تا اوايل تير ماه جمع‌آوري مي‌گردد (3).

قسمت مورد استفاده: برگها (4).

كاربرد درماني: برگ و قسمتهاي هوايي گياه داراي اسانس است و از آن در طب سنتي بعنوان التيام دهنده زخمها و جراحت استفاده مي‌شود (4، 5). آن را التیام‌بخش زخم می‌دانند و از عرق بادرشبو به عنوان تقویت کننده قلب و آرامبخش استفاده می‌شود. آن را دارای خواص آرامش‌بخش، اشتهاآور و ضدنفخ نیز دانسته‌اند.

آثار فارماكولوژيك مشاهده شده: مطلبي يافت نشد.

احتياط مصرف: مطلبي يافت نشد.

منع مصرف: مطلبي يافت نشد.

تركيبات شيميايي: از مهمترين مواد مؤثره آن روغن فرار است. درصد اصلي اسانس گياه مونوترپن‌هاي غيرحلقوي اكسيژن‌دار مي‌باشند، ژرانيال، ژرانيل استات، نرال، ژرانيول و نريل استات مجموعاً حدود 90% اسانس گياه را تشكيل مي‌دهند. تانن و فلاونوئيد نيز وجود دارد (1).

نحوه و ميزان مصرف: دم كرده 1 تا 2 گرم پودر گياه سه بار در روز (1).

مصرف غذايي: مصرف غذايي ندارد.

نام تجاري دارو ساخته شده از گياه: فرآورده دارويي ندارد.

منابع:

1- كميته تدوين فارماكوپه گياهي ايران. فارماكوپه گياهي ايران. وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي. معاونت غذا و دارو، 1381: 113-108

2- قهرمان، احمد. فلور ايران (جلد 16). موسسه تحقيقات جنگلها و مراتع، 1362: 1928

3- صمصام شريعت، هادي. پرورش و تكثير گياهان دارويي. ماني، 1374: 173

4- زرگري، علي. گياهان دارويي. (جلد 4). موسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران، 1376: 83

5- امين غلامرضا، گياهان سنتي ايران موسسه پژوهشهاي گياهان دارويي ايران، دانشگاه علوم پزشكي تهران، دانشكده داروسازي، 1370: 43

6- Martínez-Vázquez, M., et al. "Neuropharmacological study of Dracocephalum moldavica L.(Lamiaceae) in mice: sedative effect and chemical analysis of an aqueous extract." Journal of ethnopharmacology 141.3 (2012): 908-917.

توضیحات

دسته: معرفی گیاهان دارویی

بازدید: 3016

مرزه (1)
Satureja hortensis L.

Family: Lamiaceae

Synonyms: Satureja laxiflora C. Koch, Clinopodium hortense (L.) Kuntze. Satureja altaica Boriss.

English name: Summer savory, Annual savory

ريخت شناسي گياه: گياهي يكساله و معطر، با ساقه‌هاي كپه‌اي كركدار است كه در زمان بلوغ يا رسيده به رنگ ارغواني در مي‌آيد. برگها متقابل، كوچك، خطي بدون دمبرگ كه گاهي در حاشيه كرك‌دار است. گلها به رنگ سفيد يا صورتي، با دو لبه كه بصورت آرايش حلقه‌اي است (2).

محل رويش: اين گياه در آذربايجان، كرمانشاه، نواحي شمال شرقي و گيلان و بعضي نقاط ديگر مي‌رويد (3).

زمان برداشت قسمت مورد استفاده: از شهريور تا آذر ماه جمع‌آوري مي‌شود (4).

قسمت مورد استفاده: سرشاخه‌هاي گلدار (5).

كاربرد درماني: داراي خواص بادشكن و خلط آور است. چاي آن براي بسياري از اختلالات مجاري گوارشي شامل دل پيچه، تهوع، سوءهاضمه، بي اشتهايي و بدليل قابض بودن در درمان اسهال و بصورت دهانشويه در التهاب گلو مصرف مي‌شود (2).

آثار فارماكولوژيك مشاهده شده: اثرات ضدميكروبي، ضدقارچي، مهار استرس اكسيداسيون و همچنين ضداسهال و ضدالتهاب از روغن گياه گزارش شده است (6، 7).

احتياط مصرف: مطلبي يافت نشد.

منع مصرف: اين گياه در بارداري نبايد مصرف شود (5).

تركيبات شيميايي: اسانس (2).

نحوه و ميزان مصرف: دم كرده: 4-2 قاشق مرباخوري گياه خشك در يك فنجان آب، هر شب ميل شود (2).

مصرف غذايي: مصرف غذايي ندارد.

نام تجاري دارو ساخته شده از گياه:

Austral.: Gartech; Spain.: Natusor Astringel; Switz.: Spagyrom (8).

منابع:

1- مظفريان، ولي الله. شناخت گیاهان دارویی و معطر ایران. انتشارات فرهنگ معاصر، 1391

2- John B. Lust. The Herb Book. 1974: 339

3- قهرمان، احمد. كورموفيتهاي ايران (سيستماتيك گياهي). جلد سوم. مركز نشر دانشگاهي، 1373: 299

4- صمصام شريعت، هادي. پرورش و تكثير گياهان دارويي. ماني، 1374: 80

5- Dent bown. Encyclopedia of Herbs and other uses. 1996: 349

6- Güllüce M, Sökmen M, Daferera D, Ağar G, Ozkan H, Kartal N, Polissiou M, Sökmen A, Sahin F. In vitro antibacterial, antifungal, and antioxidant activities of the essential oil and methanol extracts of herbal parts and callus cultures of Satureja hortensis L.J Agric Food Chem. 2003 Jul 2;51(14):3958-65

7- Yazdanparast R, Shahriyary L.  Comparative effects of Artemisia dracunculus, Satureja hortensis and Origanum majorana on inhibition of blood platelet adhesion, aggregation and secretion.  Vascul Pharmacol. 2007 Nov 17 [Epub ahead of print]

8- Royal Pharmaceutical Society. Martindale, The Complete Drug Reference. 2007: 2170

توضیحات

دسته: معرفی گیاهان دارویی

بازدید: 3070

كاسني(1)

Cichorium intybus L.

Family: Asteraceae

Synonyms: Cichorium byzantinum Clem.

English name: Common Chicory, Chicory, Succory

ريخت شناسي گياه: گياهي علفي، خودرو، چند ساله به ارتفاع 5/1 متر كه ريشه آن نسبتاً ضخيم و عمودي است. ساقه‌ها باريك و برگهاي پاييني بريده و بالايي‌ها ساده مي‌باشد. گل به رنگ آبي است (2).

محل رويش: در دامنه‌هاي گم ارتفاع البرز، راه قزوين به رشت، اطراف رودبار، اطراف تهران و كرج، اطراف رشت، لاهيجان، فارس، بلوچستان، آبادان و نواحي كوهستاني خراسان بين بجنورد و مشهد، فريمان و بسياري از مناطق ديگر ايران پراكندگي دارد (3).

زمان برداشت قسمت مورد استفاده: ريزوم در مهر و آبان ماه و برگها معمولاً در مرداد ماه جمع‌آوري مي‌شود (4).

قسمت مورد استفاده: ريشه، بخش هوايي گياه (5).

كاربرد درماني: در طب سنتی از کاسنی به عنوان مدر، ضد درد، معرق، تب بر، تقویت معده، تصفیه کننده خون، ملین، صفرابر و تقویت اعمال کبدی استفاده می شود. همه قسمت های این گیاه به خصوص ریشه و برگ ها قابل استفاده می باشد. مصارف امروزی کاسنی بیشتر به خاطر ماده مؤثره اینولین است. اینولین موجود در این گیاه باعث تکثیر افزایش فلور روده می شود. همچنین این ماده دارای اثرات کاهش چربی خون و ضد مسمومیت کبدی می باشد. تمام قسمت های کاسنی به خصوص ریشه و برگ آن محرک صفرا بوده و به عمل هضم کمک می کند و اثر آن در نارسایی کبدی، قولنج های کبدی و ناراحتی های صفراوی بارز است. ریشه و برگ های آن در بهبود تب ها، یرقان و انسداد مجاری صفراوی مفید است. آب کاسنی پخته شده همراه با سکنجبین بهترین دارو برای تب های طولانی مدت و مداوم است. تخم کاسنی جهت سردرد، تنگی نفس و باز کردن کیسه صفرا مفید است و جوشانده آن با رازیانه جهت دفع سموم بدن و برای اشتها مؤثر است. پماد تهیه شده از برگ های له شده آن برای درمان التهاب و ورم چشم استفاده می شود
(1،3،4،5).

آثار فارماكولوژيك مشاهده شده: لاونوئیدهای کاسنی ترکیباتی پلی فنولی با خواص آنتی اکسیدانی، ضد التهابی، ضد سرطانی و ضد دیابت هستند که موجب حفاظت بدن در مقابل بیماری های کرونری و اختلالات متابولیک می شوند.این ترکیبات قادر هستند با تحریک ترشح انسولین، مهار آپوپتوز و باز سازی سلول های بتای پانکراس از ایجاد و پیشرفت دیابت قندی جلوگیری کنند. این گیاه به دلیل دارا بودن خواص آنتی هپاتوتوکسیسیتی، آنتی اکسیدانی، ضد سرطانی، ضد التهابی و ضد دیابتی مصرف گسترده ای دارند. تأثیر درمانی ریشه گیاه کاسنی، برگ های قاعده ساقه و حتی گل و دانه آن در درمان بیماری های عفونی، عفونت های کبدی، چشمی، معده و مسمومیت ها ثابت شده است. سزکوئی ترپن های ریشه کاسنی دارای فعالیت ضد قارچی بوده و عصاره ریشه این گیاه از تکثیر برخی ویروس ها HSV1 ممانعت نموده و همچنین عصاره خام ریشه گیاه کاسنی از آسیب های اکسیداتیو سلول های کبدی محافظت می نماید. مقدار زیاد اینولین در کاسنی موجب مدر بودن آن می شود و از این طریق دفع کلیوی و صفرا، سموم بدن را دفع می کند. برگ گیاه کاسنی منبع خوبی از آنتوسیانین ها، ویتامین های A و C است، که باعث تحریک سیستم ایمنی و محدود نمودن عفونت و التهاب می گردد. تحقیقات ثابت کرده است که عصاره این گیاه در محیط خارج از بدن و بدون تأثیر عوامل داخلی می تواند در پایین آوردن بیلی روبین نقش داشته باشد. عصاره هیدروالکلی این گیاه در فیبروز کبدی ناشی از تتراکلرید کربن مؤثر است، که این عصاره از طریق کاهش فعالیت عوامل اکسیدان مانند MDA (Malondialdehyde) و افزایش فعالیت عوامل آنتی اکسیدان مانند SOD (Superouide dismutase) و GHS (Glutathiones) کبدی سبب حفاظت کبد در برابر فیبروز ناشی از تتراکلرید کربن می شود. همچنین سطح سرمی ALT و AST با مصرف عصاره کاسنی کاهش می یابد. تحقیقات ثابت کرده است که تجویز عصاره آبی کاسنی به بیماران موجب کاهش میزان هیستامین خون می گردد و اثر محافظتی در پیشگیری از اثرات تخریبی الکل در معده دارد. تحقیقات ثابت کرده است سزکوئی ترپن لاکتون به نام Magnolialide جدا شده از ریشه گیاه کاسنی بر روی رده های مختلف از سلول های سرطانی اثر مهاری دارد. همچنین عصاره هیدروالکلی برگ گیاه کاسنی ، اثر مهاری بر روی رده سلولی C32 ملانوما نشان داده است.عصاره متانولی دانه گیاه کاسنی بر روی سلول های غیر بدخیم فیبروبلاست پوست و سرطانی تخمدان تیمار شده با بلئومایسین، به طور اختصاصی سلول های نرمال پوست را در برابر سمیت و مرگ سلول ناشی از بلئومایسین محافظت می نماید. در ارزیابی تأثیر ضد توموری عصاره گیاه دارویی کاسنی (Cichorium intybus)بر سلول های Jurkat به عنوان مدل لوسمی حاد انسانی انجام شد ، مشخص شد عصاره ی اتانولی کاسنی بر این رده ی سرطانی در دامنه ی 500-250 میکروگرم بر میلی لیتر با رفتاری وابسته به زمان و غلظت، اثر ضد تکثیری دارد. همچنین مشخص شد عصاره ی کاسنی در این غلظت ها حداکثر خاصیت سایتوتوکسیک را دارا است و توانسته است از تکثیر سلول های سرطانی Jurkat در چندین غلظت بکاهد ( 15-6).

احتياط مصرف: مصرف بیش از حد گیاه کاسنی موجب تخریب عروق شبکیه، افت فشار خون و افزایش ترشحات صفرا می شود.

منع مصرف: صرف بیش از حد این گیاه موجب خونریزی شده، همچنین سبب انقباض عضلات رحم می شود و مصرف آن در دوران بارداری، احتمال زایمان زودرس را افزایش می دهد.

تركيبات شيميايي: اينولين، سزكوئي ترپنهاي لاكتوني (9).

نحوه و ميزان مصرف:

1- جوشانده: يك قاشق مرباخوري از ريزوم و يا سرشاخه‌ها در نصف ليوان آب سرد جوشانده، 5/1-1 فنجان، يكبار در روز ميل شود.

2- آب گياه: يك قاشق غذاخوري همراه شير يا آب،‌ سه بار در روز ميل شود (6).

مصرف غذايي: كاربرد غذايي ندارد.

نام تجاري دارو ساخته شده از گياه:

IR.: Shicoridin (10).

منابع:

1- دوازده امامي، سعيد، مجنون حسيني، ناصر(1387). زراعت و توليد برخي گياهان دارويي و ادويه اي، ج، دوم، انتشارات دانشگاه تهران.

2-Hiroyuki, N., Atsushi, S. (2006). Antimicrobial and nematicidal substances from the root of Chicory. Deparment of Biosciences and Technology,School of Engineering, Hokkaido Tokai University, Japan.

3- آئينه چي يعقوب. مفردات پزشكي و گياهان دارويي ايران. تهران: مؤسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران؛ 1365
4- امين غلامرضا. گياهان دارويي سنتي ايران. جلد اول. تهران: معاونت پژوهشي وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشكي؛ 1370:53

5-Rasheeduz, Z., Mujahid, A. (1998). Antihepatotoxic effects of root and callus extracts of Cichorium intybus L. Depatment of pharmacognosy and Phytochemistry,Faculty of pharmacy,NewDelhi-110062,India.

6-Mulabagal V, Wang H, Ngouajio M, Nair M.G. Characterization and quantification of health beneficial anthocyanins in leaf chicory (Cichoriumintybus) varieties. Eur Food Res Technol 2009; 230: 47–53.

7-Nayeemunnisa A. Alloxan diabetes-induced oxidative stress and impairment of oxidative defense system in rat brain: neuroprotective effects of Cichoriumintybus. Int J Diabetes Metabol 2009; 17: 105–109.

8-Nabavizadeh SH, Safari M, Khoshnevisan F. The effect of herbal drugs on neonatal jaundice. Iranian Journal of Pediatrics2005; 15: 133-138.

9-Li GY, Gao HY, Huang J, Lu J, Gu JK, Wang JH. Hepatoprotective effect of Cichoriumintybus L, a traditional Uighur medicine, against carbon tetrachloride-induced hepatic fibrosis in rats. World J Gastroenterol 2014; 20 : 4753–4760.

10-Peti TP. Inhibitory effect of mast-cell mediated type allergic reactions by cichoriumintybus. Pharmacol Res 1999; 40: 61-5.

11-Gürbüz I, Ustün O, Yeşilada E, Sezik E, Akyürek N. In vivo gasteroprotective effect of five Turkish folk remedies against ethanol-induced lesion. J Enteropharmacol 2002; 83: 241-4.

12-Ghannadi AR, Minaiyan M, Abed AR. Kasni (Cichorium intybus L.). J Islamic Iran Trad Med 2011; 1(4): 365-72. (Persian).

13-Conforti F, Ioele G, Statti GA, Marrelli M, Ragno G, Menichini F. Antiproliferative activity against human tumor cell lines and toxicity test on Mediterranean dietary plants. Food Chem Toxicol 2008; 46(10): 3325-3332.

14-Shahani S, Zakeri N, Hamzkanlu N, Hosseinimehr SJ.The protective Effects of Cichorium intybus L. seed Extract against cell Toxicity Induced by Bleomycin on Human Non-malignant Fibroblast and Ovarian Cancer cells. J Mazandaran Univ Med sci, 2015;2 (121):39-47.

15-Hashemi P. Khoram H, Soleimani M, Jafari A. 2014. Evaluation of anti-tumor medicinal plant extract of chicory (Cichorium intybus) on Jurkat cells as a model of human acute leukemia, the eighth meeting of the Islamic Republic of Iran and the Fourth National Conference on biosecurity Tehran Biotechnology, Biotechnology Association .Tehran.

توضیحات

دسته: معرفی گیاهان دارویی

بازدید: 2996

درخت كافور (1)

Cinnamomum camphora (L.) J.Presl

Family: Lauraceae

Synonyms: Camphora officinarum Nees , Laurus comphora L.

English name: Camphor tree

ريخت شناسي گياه: درختچه يا درخت هميشه سبز به طول 30 متر مي‌باشد. برگها بطول 10 سانتيمتر، گلها در بهار و تابستان به رنگ زرد و سبز و ميوه سياه رنگ مي‌باشد (2).

محل رويش: بومي ايران نيست (1).

زمان برداشت قسمت مورد استفاده: جهت استفاده از چوب معمولاً از درختان 40 تا 50 ساله استفاده مي‌شود و جهت استفاده از برگ مي‌توان از سال پنجم شروع نمود (3).

قسمت مورد استفاده: ساقه، ريشه، چوب، برگ، اسانس (2، 4).

كاربرد درماني: بصورت موضعي براي رفع التهاب و گرفتگي عضلات، بخصوص عضلات پشت و خارش پوست مصرف مي‌شود. برگهاي اين گياه ضدعفوني كننده و تقويت كننده قلب است و بعنوان درمان اسهال، آرام بخش و تسكين دندان درد، دردهاي روماتيسمي و همچنين در درمان بيماريهايي مانند آمفيزم بكار برده مي‌شود (4، 5).

آثار فارماكولوژيك مشاهده شده: خاصيت ضدالتهاب دارد (6).

احتياط مصرف: سافرول موجود در روغن كافور، سرطان زا است و همچنين در بچه‌ها روغن كافور اگر بجاي روغن كرچك خورده شود، ايجاد مسموميت مي‌كند. علائم مسموميت با كافور تهوع، استفراغ، سردرد، احساس گرما،‌ هذيان و تشنج و كوما مي‌باشد (5).

منع مصرف: مطلبي يافت نشد.

تركيبات شيميايي: اسانس (2).

نحوه و ميزان مصرف: در انواع كرم‌ها، ژل‌ها و پمادها استفاده مي‌شود. چند بار بر روي موضع ماليده مي‌شود. تنتور حاوي 5/10-5/9 درصد كافور آن روزي چند بار روي موضع ماليده مي‌شود (7).

مصرف غذايي: كاربرد غذايي ندارد.

نام تجاري دارو ساخته شده از گياه:  

Fr.: Camphrice Du Canada; Ger.: Camphoderm N; Divinal Rheuma; UK.: Zi (8).

منابع:

1- مظفريان، ولي الله. شناخت گیاهان دارویی و معطر ایران. انتشارات فرهنگ معاصر، 1391

2- Anderw Chevallier. The Encyclopedia of Medicinal Plants. 1996: 188

3- زرگري، علي. گياهان دارويي. (جلد 4). موسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران، 1376: 337

4- Dent bown. Encyclopedia of Herbs and other uses. 1996: 108

5- James A. Duke. CRC Handbook of Medicinal Herbs 1989: 125 - 126

6- J Ethnopharmacol. 2006; 123 (2): 208-16

7- Bette Lagow. PDR for Herbal medicines. 2004: 151

8- Royal Pharmaceutical Society. Martindale, The Extra Pharmacopoeia. 2004: 1590

توضیحات

دسته: معرفی گیاهان دارویی

بازدید: 2907

دارچين (1)

Cinnamomum verum J.Presl

Family: Lauraceae

Synonyms: Cinnamomum zeylanicum Blume, Laurus cinnamomum L.

English name: Ceylon cinnamon tree, Cinnamon tree

ريخت شناسي گياه: درخت هميشه سبز به ارتفاع 18-8 متر مي‌باشد. شاخه‌ها قهوه‌اي كمرنگ و گلها زرد رنگ هستند (2).

محل رويش: بومي ايران نيست (1).

زمان برداشت قسمت مورد استفاده: پوست خارجي ساقه هر دو سال يكبار در طي فصول باراني جمع‌آوري مي‌گردد (2).

قسمت مورد استفاده: پوست خارجي (3، 4).

كاربرد درماني:.دارچین از نظر طب سنتی طبیعت گرم و خشک دارد و مسکن درد عضلات بوده و تنگی نفس و سرفه را درمان می کند.پودر ساقه ی این گیاه که در آب حل شده است برای تسکین درد میگرن روی سر استفاده می شود.اسانس دارچین ضد روماتیسم بوده و به خاطر بوی مطبوعی که دارد در صنایع غذایی استفاده می شود. اسانس این گیاه در آروماتوتراپی برای درمان برونشیت، سردرد، سوء هاضمه، افسردگی، تپش قلب و حالت تهوع توصیه شده است.همچنین به علت خاصیت ضد عفونی کنندگی که دارد، باکتری هایی را که باعث آسیب رساندن به دهان و دندان می شوند از بین می برد.اسانس دارچین قند خون را کنترل می کند و باعث می شود در متابولیسم گلوکز به انسولین کمتری نیاز باشد (6-4).

آثار فارماكولوژيك مشاهده شده: اسانس دارچین خاصیت ضد قارچی و ضد باکتریایی دارد که این اثر مربوط به ترکیب سینامالدئید می باشد.اثرات ضد میکروبی این گیاه در پژوهش های محتلف اثبات شده است.این گیاه اثر ضد هلیکوباکترپیلوری دارد و همچنین سبب مهار رشد باکتری های اشرشیاکلی، لیستریامونوسایتوژنز، سالمونلا تیفی موریوم، استافیلوکوکوس اورئوس و کلستریدیوم می شود (8،9).تحقیقات ثابت کرده است که دارچین بر دیسمنوره اولیه و علائم همراه آن می تواند باعث بهبود شدت درد اولیه شود.افزودن دارچین به ژل RG-O1 باعث اثر بیشتر این ژل علیه درد های تونیک ملایم مثل استئوآرتریت و روماتیسم می شود (9). همچنین مشخص شده است که عصاره ی دارچین باعث مهار فاکتور نکروز کننده ی تومور و نیز مهار آنزیم سیکلواکسیژناز 2 و در نتیجه مهار تولید پروستاگلاندین E می شود.عصاره ی دارچین با مهار آنزیم نیتریک اکساید از التهاب جلوگیری کرده و از این طریق می تواند منجر به اثر ضد التهابی گردد (10).ترکیبات ترپنی دارچین خاصیت مهار کنندگی متابولیسم اسید آراشیدونیک دارد.پلی فنول های موجود در این گیاه از تشکیل محصولات نهایی گلیکوزیله شده در داخل سرم جلوگیری می کند (10،11).در پژوهشی دیگر مشخص شده است که در افراد مبتلا به دیابت استفاده از MHCP و یا مشتقات دیگر دارچین عملکرد انسولین را در آن ها تقویت می کند (12).همچنین مشخص شده است که مصرف روزانه ی 1، 3 و 6 گرم در روز دارچین به مدت 40 روز اثر مثبتی بر روی سطح گلوکز، تری گلیسیرید و کلسترول دارد (13).

احتياط مصرف: مصرف زیاد دارچین باعث ایجاد تپش قلب می شود، و مصرف آن با داروهایی مانند آسپرین مجاز نیست..گزارش هایی نیز از تورم سلول های کبدی، افزایش ضخامت لایه پوشش معده و ایجاد نفریت با مصرف دراز مدت اسانس دارچین گزارش شده است (7).

منع مصرف: در زنان باردار با احتياط مصرف شود (5).

تركيبات شيميايي: اسانس (سينام آلدئيد، اوژنول)، تانن، كومارين، موسيلاژ، گم، كلسيم اگزالات (2، 5).

نحوه و ميزان مصرف:

1- جوشانده: 1-5/0 گرم ريشه خشك گياه، سه بار در روز ميل شود.

2- عصاره مائي: به نسبت 1:1 در الكل 70%، 1-5/0 ميلي‌ليتر سه بار در روز ميل شود (5).

3- تنتور: 4-2 ميلي‌ليتر ميل شود (5).

مصرف غذايي: بعنوان ادويه و طعم دهنده بكار مي‌رود (5).

نام تجاري دارو ساخته شده از گياه:  بصورت تركيب موجود مي‌باشد:

Fr.: Elixir Grez, Santan D₅; Ger.: Amara – Tropfen – Pascoe, Gustrosecur, Montana, UK.: Aluninim Free Indigestion (6).

منابع:

1- مظفريان، ولي الله. شناخت گیاهان دارویی و معطر ایران. انتشارات فرهنگ معاصر، 1391

2- Anderw Chevallier. The Encyclopedia of Medicinal Plants. 1996: 80

3- Dent bown. Encyclopedia of Herbs and other uses. 1996: 263

4-Ebadi M, ed. Pharmacd dynamic basis of herbal medicine. Boca Raton: CRP; 2002. P.14-29.

5-Merrily A, Kuhn RN, eds. “Herbal therapy and supplements. Philadelphia: Lippincott; 2000. P.148 -333.

6-Shariyat, S.(1992).Decoction and extraction essence from medicinal plants and identification procedures and evaluation them. Mani Press PP.24-41.

7-Shah, A. H., AL-Shareef, A. H., Ageel, A. M., Qureshi, S. 1998. Toxicity studies in mice of common spices, Cinnamomum zeylanicum bark and Piper longum fruits. Plant Foods for Human Nutrition., 52: 231-239.

8-Eslami, G., Falah, F., taheri, S., Navidinia, M., Dabiri, H., Dadashi, M., Zahirnia, Z. 2012. Evaluation of antibacterial activity of cinnamon extract on Helicobacter pylori isolated from Patients with dyspepsia. Journal of the Faculty of Medicine., 37(2):85-89.

9-Akhavan amjadi, M., Mojab, F., Shahbaz zadegan, S. 2009. Effect of cinnamon on primary dysmenorrhea GReenberg, M. J. & Johnson, S. S. 1995. Method for refining mint oils and chewing gum made from same.

10-Lee, H. J., Hyun, E. A., Yoon, W. J., Kim, B. H., Rhee, M. H., Kang, H. K., Cho, J. Y., Yoo, E. S. 2006. In vitro anti-inflammatory and anti-oxidative effects of Cinnamomum camphoraextracts. Journal of ethnopharmacology., 103(2): 208-216.

11-Rafati, A. R., Hashemi, S. S., Koohi Hosseinabadi. 2013. Effect of Cinnamon extract on Cerebellum on Histomorphometry in Diabetic Rats Fetus. Armaghan-danesh, yasuj university of medical sciences journal.18(6):463-474.

12-Parvizi, M.R. 2007. The study complementary effects of Cinnamon on hypoglycemia induced by insulin in male diabetized rats using sterptozotocin. Annals of military and health sciences research., 5(1):1101-1104.

13-Khan, A., Safdar, M., Khan, M. M. A., Khattak, K. N., Anderson, R. A. 2003.Cinnamon improves glucose and lipids of people with type 2 diabetes. Diabetes care., 26: 3215-3218.

توضیحات

دسته: معرفی گیاهان دارویی

بازدید: 4871

نارنج (1)

Citrus × aurantium L.

Family: Rutaceae

Synonyms: Citrus × amara Link, Citrus × vulgaris Risso

English name: Sour orange, Seville orange

ريخت شناسي گياه: درختي به ارتفاع 10 متر مي‌باشد. برگها ساده به رنگ سبز تيره و گل سفيد رنگ و معطر است. ميوه سته و به رنگ نارنجي و دانه‌ها معمولاً فاقد آلبومن هستند (2).

محل رويش: در مناطق شمال و جنوب، جنوب شرقي بصورت كاشته شده موجود مي‌باشد (1).

زمان برداشت قسمت مورد استفاده: گلهاي آن در فصل بهار برداشت مي‌شوند (3).

قسمت مورد استفاده: ميوه، دانه، سرشاخه‌هاي گلدار، پوست يا خلال آن (4).

كاربرد درماني: در طب سنتی قسمت های مختلف گیاه بهارنارنج دارای اثرات تحریک سیستم عصبی مرکزی، اثرات آرامبخش و تسکین دهندگی دارد.همچنین دارای خواص ضد اسپاسم، ضد التهاب، ضد نفخ، پایین آورنده ی فشار خون و مدر است.برگ آن هضم کننده ی غذا است و جوشانده ی آن بی خوابی، میگرن و اختلالات کبدی را درمان می کند (2،4).

آثار فارماكولوژيك مشاهده شده: تحقیقات ثابت کرده است که این گیاه حاوی فلاونوئیدهای زیادی می باشد.این فلاونوئیدها دارای اثر اینوتروپیک روی میوکارد هستند. که این اثر از طریق تسهیل تبدیل آدنوزین تری فسفات میتوکندریایی به آدنوزین مونوفسفات حلقوی است که سبب افزایش جریان کلسیم از غشاء سلول های قلبی می شود و در نتیجه یون کلسیم داخل سلول را افزایش می دهند (1،6،7).در کارآزمایی های بالینی اثرات درمانی این گیاه مشابه فلوکستین در درمان افسردگی گزارش شده است.در تحقیقاتی که انجام شده است، مشخص شده است که رایحه درمانی با بهارنارنج میزان اضطراب را در موش کاهش می دهد.همچنین در مقایسه ی اثر نارنج با دیازپام در کاهش اضطراب قبل از عمل جراحی مشخص شده است که این گیاه به طور معناداری میزان اضطراب را کاهش داده است و می توان از این گیاه به عنوان یک پیش داروی مؤثر جهت کاهش اضطراب بیماران قبل از عمل جراحی استفاده کرد (11-8).برخی از ترکیبات استخراج شده از اسانس پوست و برگ این گیاه دارای خاصیت ضد اکسیدانی،ضد میکروبی، ضد قارچی، ضد انگلی و ضد التهابی است (12،13).تحقیقات ثابت کرده است که استفاده از اسانس بهارنارنج در تسکین دردهای متوسط تا شدید زانو مؤثر است (14).لیمونن موجود در بهارنارنج با مهار آنزیم های سیکلواکسیژناز یک و دو، مانع فعالیت پروستاگلاندین ها شده و از این طریق در کاهش درد مؤثر است. همچنین مطالعات متعددی مؤثر بودن لیمونن را در تسکین درد ناشی از دیسمنوره اثبات کرده است (15،16).

احتياط مصرف: مصرف عصاره ی بهارنارنج و فرآورده های آن در بیماران با سابقه قلبی باید با احتیاط مصرف شود، چون ممکن سبب بالا رفتن فشار خون و افزایش ضربان قلب در بیماران شود. استفاده ی بیش از حد و کنترل نشده از بهارنارنج می تواند سبب خواب آلودگی و کاهش هوشیاری شود.در تحقیقات عارضه ی جانبی خاصی در کاربرد آن گزارش نشده است.همچنین مصرف آن در دوران حاملگی، زایمان و پس از آن مجاز است. با این حال مشورت با پزشک در مصرف این گیاه در این دوران لازم می باشد (1،5).

منع مصرف: مطلبي يافت نشد.

تركيبات شيميايي: اسانس (ليناليل استات، لينالول، ليمونن) فلاونوئيد، كومارين، تري ترپن، ويتامين C، كاروتن، ساكاريد(4).

نحوه و ميزان مصرف: به منظور تهيه چاي 1 قاشق چاي خوري از سرشاخه گل‌دار در 150 ميلي‌ليتر آب در حال جوش ريخته و بعد از 10 دقيقه مصرف مي‌شود (7).

مصرف غذايي: به عنوان طعم دهنده به كار مي‌رود (4).

نام تجاري دارو ساخته شده از گياه: بصورت تركيب موجود مي‌باشد:

Braz.: Thiodeol; Switz.: Hygiodermil, Kemeol, Seracalm (8).

منابع:

1-Fleming T. PDR for herbal medicines. Citrus aurantium. Second Ed .2001; pp:86-87.

2-Choi, H.S., Song,H.S., Ukeda, H., Sawamura, M.(2000).Radical-scavenging activities of citrus essential oils and their components: Detection using 11-diphenyl-2-picrylhydrazyl. J. Agr. Food Chem., 48,4156-4161.

3-Kirbaşlar, F.G., Tavman, A., Dülger, B.,Türker, G.(2009).Antimicrobial activity of Turkish Citrus peel oils. Pakistan J. Bot., 41, 3207-3212.
4- دوازده امامي، سعيد، مجنون حسيني، ناصر(1387). زراعت و توليد برخي گياهان دارويي و ادويه اي، ج، دوم، انتشارات دانشگاه تهران.

5-Leite MP, Fassin Jr J, Baziloni EM,Almeida RN, Mattei R, Leite JR.Behavioral effects of essential oil of Citrus aurantium L. inhalation in rats. Revista Brasileira de Farmacognosia. 2008;18(supl):661-6.

6-Takeya K, Itoigawa M, Furukawa H. Triphasic inotropic response of guinea-pig papillary muscle to murrayaquinone-A isolated from Rutaceae. Eur J Pharmacol. 1989; 169(1):137-45.

7-Umarova FT, Khushbactova ZA, Batirov EH,Mekler VM.Inhibition of Na+,K(+)-ATPase by flavonoids and their inotropic effect.Investigation of the structure-activity relationship.Membr Cell Biol. 1998;12(1):27-40.

8-Ozgoli G, Esmaeili S, Nasiri N. The effect oral of orange peel on the severity of symptoms of premenstrual syndrome, double-blind, placebo-controlled clinical trial. J Reprod Fertil 2011;12(2):123-9.

9-Fugh-Berman A, Myers A. Citrus aurantium, an ingredient of dietary supplements marketed for weight loss: current status of clinical and basic research. Exp Biol Med (Maywood) 2004 Sep;229(8):698-704.

10-Akhlaghi M, Shabanian G, Rafieian-Kopaei M, Parvin N, Saadat M, Akhlaghi M. Citrus aurantium blossom and preoperative anxiety. Rev Bras Anesthesiol 2011 Nov-Dec;61(6):702-12.

11-Pultrini Ade M, Galindo LA,Costa M. Effects of the essensial oil from Citrus aurantium L. in experimental anxiety models in mice. Life Sci 2006 Mar 6;78(15):1720-5.
12-Wei,A.,Shibamoto,T.(2010).Antioxidant/lipoxygenase inhibitory activities and chemical compositions of selected essential oils. J. Agr. Food Chem., 58, 7218-7225.

13-Sonbol, F.,Ibrahim,S.M., Mohamed,B.M.(1992).Antimicrobial activity of oil of bitter orange. AlexandriaJ. Phar. Sci., 9, 107-109.

14-Yip YB, Tam ACY. An experimental study on the effectiveness of massage with aromatic ginger and orange essential oil for moderate-to-severe knee pain among the elderly in Hong Kong.Complementary therapies in medicine. 2008;16(3):131-8.

15-Cheraghi J,Valadi A.Effects of anti-nociceptive and anti-inflammatory component of limonene in herbal drugs. Iranian Journal of Medicinal and Aromatic Plants. 2010;26(3):415-22.

16-Delaram M, Forouzandeh N.The Effect of Fennel on the Primary Dysmenorrhea in Students of Shahrekord University of Medical Sciences. scientific medicinal journal. 2011; 10(1):81-8.

توضیحات

دسته: معرفی گیاهان دارویی

بازدید: 3236

سپستان (1، 2)

سرپستان

Cordia myxa L.

Family: Boraginaceae

English name: Sebesten, Sapistan, Sebesten tree,Sepistan palm, Dogs dugs

ريخت شناسي گياه: درختان كوچك، بندرت درختچه‌اي با چند تنه به ارتفاع 10-8 متر، تقريباً پيچ دار هستند. پوست ساقه به رنگ قهوه‌اي متمايل به خاكستري و كم و بيش شكافدار است. داراي تاج وسيع و گسترده، سبز، پوشيده از كركهاي تنك و برگها دمبرگدار، تخم مرغي وسيع مي‌باشند. گل به رنگ سفيد يا كرم متمايل به سفيد، مجتمع در گرزنهاي انتهايي منشعب و پانيكول مانند، ميوه شفت به بزرگي يك گيلاس و تخم مرغي مي‌باشد (2).

محل رويش: بومي ايران نيست و از زمانهاي پيش وارد ايران شده و در سواحل و جزاير جنوبي (خوزستان ، بلوچستان، چابهار، نيك شهر، بندر عباس) كاشته مي‌شود (2).

زمان برداشت قسمت مورد استفاده: ميوه سپستان را بايد پس از رسيدن كامل جمع‌آوري نمود (3).

قسمت مورد استفاده: ميوه، پوست و ريشه (4).

كاربرد درماني: پوست اين درختچه، قابض و ريشه آن مسهل است. برگ آن در بعضي نواحي، مخصوصاً در هند، مانند برگ گياه گاوزبان استفاده مي‌شود. دم كرده ميوه خشك آن به تنهايي يا مخلوط با ميوه و دانه‌هاي لعابدار ديگر، بعنوان نرم كننده مصرف مي‌شود(4).

آثار فارماكولوژيك مشاهده شده: اثر ضد التهاب كولون، ضد درد و ضد آرتريت در موش صحرايي داشته است (5، 6).

احتياط مصرف: مطلبي يافت نشد.

منع مصرف: مطلبي يافت نشد.

تركيبات شيميايي: موسيلاژ، آلكالوئيدهاي پيروليزيديني، فلاونوئيد مثل: روتين، كروم، اسيد چرب (7، 8).

نحوه و ميزان مصرف: 30-5 دانه از آن به صورت دم كرده كاربرد دارد (9).

مصرف غذايي: كاربرد غذايي ندارد.

نام تجاري دارو ساخته شده از گياه: فرآورده دارويي ندارد.

منابع:

1- مظفريان، ولي الله. شناخت گیاهان دارویی و معطر ایران. انتشارات فرهنگ معاصر، 1391

2- قهرمان، احمد. فلور ايران (جلد 9). موسسه تحقيقات جنگلها و مراتع، 1362: 1033

3- Chandra A, Pareek S.C. Lasoda (Cordia myxa Roxb): A potential fruitcrop in jaisalmer district of western Rajashtan. Agricultural Science Digest, 1992; 12 (1): 11-12

4- زرگري، علي. گياهان دارويي. (جلد 3) موسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران، 1376: 536

5- Nutrition. 2001; 17 (5): 391-6

6- Farmaco. 1995; 50 (4); 245-56

7- امين غلامرضا، گياهان دارويي سنتي ايران. موسسه پژوهشهاي گياهان دارويي ايران، دانشگاه علوم پزشكي تهران، دانشكده داروسازي، 1370: 119

8- Karawa M. Mucilagenous contents of certain Egyptian plants. Planta med. 1980. 38: 138

9- كميته تدوين فارماكوپه گياهي ايران. فارماكوپه گياهي ايران. وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي. معاونت غذا و دارو، 1381: 436