درخت كافور (1)
Cinnamomum camphora (L.) J.Presl
Family: Lauraceae
Synonyms: Camphora officinarum Nees , Laurus comphora L.
English name: Camphor tree
ريخت شناسي گياه: درختچه يا درخت هميشه سبز به طول 30 متر مي‌باشد. برگها بطول 10 سانتيمتر، گلها در بهار و تابستان به رنگ زرد و سبز و ميوه سياه رنگ مي‌باشد (2).
محل رويش: بومي ايران نيست (1).
زمان برداشت قسمت مورد استفاده: جهت استفاده از چوب معمولاً از درختان 40 تا 50 ساله استفاده مي‌شود و جهت استفاده از برگ مي‌توان از سال پنجم شروع نمود (3).
قسمت مورد استفاده: ساقه، ريشه، چوب، برگ، اسانس (2، 4).
كاربرد درماني: بصورت موضعي براي رفع التهاب و گرفتگي عضلات، بخصوص عضلات پشت و خارش پوست مصرف مي‌شود. برگهاي اين گياه ضدعفوني كننده و تقويت كننده قلب است و بعنوان درمان اسهال، آرام بخش و تسكين دندان درد، دردهاي روماتيسمي و همچنين در درمان بيماريهايي مانند آمفيزم بكار برده مي‌شود (4، 5).
آثار فارماكولوژيك مشاهده شده: خاصيت ضدالتهاب دارد (6).
احتياط مصرف: سافرول موجود در روغن كافور، سرطان زا است و همچنين در بچه‌ها روغن كافور اگر بجاي روغن كرچك خورده شود، ايجاد مسموميت مي‌كند. علائم مسموميت با كافور تهوع، استفراغ، سردرد، احساس گرما، هذيان و تشنج و كوما مي‌باشد (5).
منع مصرف: مطلبي يافت نشد.
تركيبات شيميايي: اسانس (2).
نحوه و ميزان مصرف: در انواع كرم‌ها، ژل‌ها و پمادها استفاده مي‌شود. چند بار بر روي موضع ماليده مي‌شود. تنتور حاوي 5/10-5/9 درصد كافور آن روزي چند بار روي موضع ماليده مي‌شود (7).
مصرف غذايي: كاربرد غذايي ندارد.
نام تجاري دارو ساخته شده از گياه:
Fr.: Camphrice Du Canada; Ger.: Camphoderm N; Divinal Rheuma; UK.: Zi (8).
منابع:
1- مظفريان، ولي الله. شناخت گیاهان دارویی و معطر ایران. انتشارات فرهنگ معاصر، 1391
2- Anderw Chevallier. The Encyclopedia of Medicinal Plants. 1996: 188
3- زرگري، علي. گياهان دارويي. (جلد 4). موسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران، 1376: 337
4- Dent bown. Encyclopedia of Herbs and other uses. 1996: 108
5- James A. Duke. CRC Handbook of Medicinal Herbs 1989: 125 - 126
6- J Ethnopharmacol. 2006; 123 (2): 208-16
7- Bette Lagow. PDR for Herbal medicines. 2004: 151
8- Royal Pharmaceutical Society. Martindale, The Extra Pharmacopoeia. 2004: 1590